НАХАЛ ВЕЛСАПАРОВЫҢ НАДАРАЛЫГЫ
16 Сентябрь 2017 г., 09:31

Из писем редакции Gundogar-news

Акмухаммет Велсапар хакындакы сөхбете гутарма ёк. Ол Москваның Ломоносов адындакы дөвлет университетиниң журналистика факультетини тамамлап, түркмен телевидениесине ише геленде өзүниң бичак соватлы хүнәрмендигини субут этмек максады билен, дийсең көп гүрлемеги, өвүнмеги халаярды. Ол көп гүрләп, өзүни ил ичинде соватлы гөркезҗек болуп, гайтам хакыкы надандыгыны субут эдйәрди.

Редакциямызда ишгәр билен ишгәриң арасында геп гездирип, олары сөгүшдирмек онуң иң халаян пишесиди. Онуң бу тилки сапалакларына, хилегәрлигине, хамелеон гылыкларына җуда белет ишгәрлеримиз оңа: «Сен телевиденийә ише гелип ялңышыпсың, Баш драма театрына ише бармалы экениң!» дийип, дегишме билен йүзленйәрдилер.

Ислендик везипели адамы, атлы языҗы-шахырлары өз пейдасына уланмакда онуң айдып-дийип болмаҗак башарнык-укыбы барды.

Бир гезек яз паслының мөвҗәп, байырлара яшыл бегрес   язан гүнлеринде, биз онуң билен редакцияда отурып, бирки чүйше арагы бошатдык. Соңра биз түркмен телевидениесиниң  ерлешйән Курорт көчесиниң гүнорта тарапына гечип, серхош халымыза Ашгабады сынладык. Байрың үстүнде Ашгабады сынлап отыркак, Акмухаммет Велсапар гама батып дилленди:

— Эй, гөзел Ашгабат! Нәме үчин сен Москваны гутарып гелен шейле зехинли оглуңы гуҗагыңа гысмакдан йүз дөндерйәрсиң?! Маңа квартира береңок, мени мыдамалык яшаяр дийип язгы эдеңок. Түркменде Москваны гутарып гелен зехин бармак басып санаймалы ахырын!

Ол бу сөзлери айдып отырка хөкүметден, Коммунистик Партияның Меркези комитетинден бичак нәразыдыгыны, ол ерде зехинлере дүшүнмейән күтеклериң ишлейәндигини ныгтаярды. Биз  оңа:

— Нахал, сен гама батма! Ине, он бәш-йигрими йыл гечер  велин, сенем кәрдешлеримиз ялы җайлы, машынлы боларсың! —  дийдик. Шонда ол:

— Бу дөвлетде яшасаң йигрими-отуз йылда хем җай алмаҗагыма гөзүм етйәр. Булара журналист асла герек дәл ахыры — дийди.

Ене биз оңа:

— Ине бир говы гүнлер гелер велин юртда медениет ве сунгат, дөредиҗилик ишгәрлериниң ыкбалы билен баглы улы ишлер амала ашырылар. Сен — ховлукма! Шол гүнлериң гелмеги үчин алада эделиң хемем шейле гүнлериң гуҗагында яшаяркак, говы гүнлериң гадрыны билип, яшамагы арзув эделиң — дийдик.

Акмухаммет Велсапарың ене бир үйтгешик тарапы барды. Ол бөлүмде тайярланылан материалларың ашагына гол гоянда «М.Вели» дийип язарды.

Биз оңа:

­ Нәме үчин «М.Вели» дийип гол чекйәрсиң диенимизде, ол:

­ Нәме, мен вели адама меңзәмокмы?! — диерди.

Велсапар нахал хакында гүррүң эдиленде, шейле бир ваканы ятлап гечмек ерликли болса герек. Бир гезек ол өзүниң Говдандакы квартирасында ёгалан якын кишисиниң садакасыны этди. Оңа телевиденийәниң энчеме ишгәри хем барды. Аят-төвир окалып боланындан соң, садака баранлар ерли-ерден туруп башладылар. Шонда Велсапар олара йүзленип:

— Адамлар, бираз аяк чекиң, хәзир айтҗак сөзлерим бар!  — дийди. Адамлар аяк чекдилер. Олар ерли-ерине гечип отурдылар. Шонда Велсапар:

— Кән вагтыңызы алып дурҗак дәл. Биз мениң ёлбашчылыгымда тәзе «Ватан» атлы партияны дөретмекчи  болярыс. Бу партия юрдумызы багтыярларың, болчулыгың меканына өвүрмекчи боляр. Хәзир сизе шол партияның дүзгүннамасыны окап бермекчи. Эгер сиз голдасаңыз, онда мен бу партияның ишине ак пата берҗек! — дийди.

Садака геленлериң бири Велсапара йүзленип:

— Акмухаммет, сен партия дөретмек барадакы меселәңи садакада ара алып маслахатлашманыңда башга ер тапмадыңмы?! — дийди.

Велсапар оңа:

— Ине-дә, түркмен билен бир говы иш этҗек болсаң, шулар ялы күтеклер билен йүзбе-йүз болярсың — дийди.

Яңкы журналист оңа:

— Сен түркмени, онуң дәп-дессурыны, хүй-хәсиетини дүйбүнден билмәниң үчин, билсең-де өз шахсы бәхбитлериң үчин уланмага чалышяндыгың себәпли, яс еринде тәзе партия дөретмегиң меселесини орта атярсың. Бу өрән гелшиксиз ягдай! Партияңы гит-де, башга ерде дөрет! — дийди.

Велсапар адатча шейле ягдайда ялан гүлкә йүз урярды. Бу гезек хем ол шейле этди-де, яңкы ишдешине йүзленди:

— Ховлугян болсаң сен, гидибер. Мен булар билен маслахат эдәйерин. Йөне хәзир мениң янымда өз партиядашларымың хем бәш-алтысы бар, юртда болҗак тәзеликлерден бихабар галмасаңыз говы болҗак!

Бу гүррүңден соң, Велсапар элине тәзе партияның дүзгүннамасыны алып, түкеззибана тутдурды. Отуранларың бири:

— Хав, Велсапар! Сениң бу окаян затларың большевиклериң барып йигриминҗи асырың башларында Циммервальд конференциясында гүрлән затларындан гөчүрме ялы-ла? — дийип, вәшисиреди.

Велсапар оңа эдил большевик Владимир Ульяновың кешбине гирип газаплы җогап берди:

— Мениң максадым сиз ялы пес дүшүнҗели адамларың өзи ялы гиң дүшүнҗели адамларың дереҗесине гөтермекден ыбарат. Гиң дүшүнҗели адамлар болса. Түркменистаны учдантутма соватлылар юрдуна өвүрер. Ёгсам, бизиң юрдумыз ыкдысады тайдан чөкди, рухы-медени тайдан галмаз болды, сыясы тайдан бикәмил галды, Түркменистан туссаглар меканына өврүлди, түрмедәки туссагларың элли гөтеримден говрагы бигүнә адамлар. Биз, оларың  диңе бир өзүни физики ве рухы тайдан чүйретмән, эйсем туссагларың ызда галан машгалаларыны хем бибагт эдйәрис. Шейле хем биз өзүмизи дашары юртлуларың гулуна өвүрйәрис. Юрда дашары юртдан гетирилйән мая гоюмларының ёлуны япмасак, биз пулуң гулуна өврүлерис… — дийди-де, гысымындакы кагызы большевиклериң демир пенҗели комиссарлары кимин мынҗыратды.

Шонда садакада отуранларың бири:

— Акмухаммет, сен халка чөрек берҗек партия дөретмегиң гамы билен яшаңок, диййән сөзлериңден чен тутсаң-а, сен түркмен тарыхына тәзе партия дөредиҗи шахсыет кимин гирмек ислейәне меңзейәң. Самахуллыңы шу ерде бес этсең-ә говы болар. Сен иле чөрек, багт, байлык, дереҗе бермек пикиринден эл чек-де, өз машгалаң билен, дөредиҗилигиң билен бол! — дийди.

Шондан соң, надара Велсапарың батлы сесине говшаклык аралашды.

Велсапарың тәзе «Ватан» партиясыны дөретмек барадакы пикирини диңләп отуран онуң какасы дилленмән дуруп билмеди:

— Акмухаммет, сен — мениң оглум! Сен — менден дөрән адам. Мен какаң хөкмүнде сениң мүмкинчиликлериңи, эдип билҗек ишлериңи өлчерип-дөкйәрин. Сен иң говусы бу пишәңден эл чек, ёгсам ил-гүнүңи бетбагтлыгың үстүнден элтерсиң… Хөкүмет билен сениң ойнуң дең гелмез, өзүңи зындана атарлар, бизе-де говулык гелмез…

Какасының шу сөзлерини диңлән Велсапар хас-да отлуклы  гүрледи:

— Вах, хут шонуң үчин-дә, мениң хем хукук дөвлетини гурмак үчин чабаланышым, кака!

— Аррыгыңы гынама! Сенден дөвлет гуран болмаз! — диен какасы өйкели халда яссыга гышарды.

Велсапарың башга-да этсем-петсеми кәнди. Йөне шол этсем-петсемлериниң ахыркы максады түркмен халкыны багтыяр болелин дурмушда яшатмак дәл-де, диңе Акмухаммет нахалың хут өзүниң, машгаласының, доган-гарындашларының — җигилериниң, аялының хем-де онуң әхли гарындашларының, галыберсе-де тиредешлериниң, догдук этрабының адамларының бол дурмушда яшамагыны үпҗүн этмекден ыбаратды!

Түркмен халкы пес хем пис максада гуллук эдйән адамдан хич хачан бейик ишлере гарашмалы дәлдигине чуң дүшүнйән халкдыр. Велсапар ялы зандыяман дейюсларың алына алданылян дөвүр биреййәм гечди.